ریحانه النبی

قبل از آنکه به خود بیایی
تمام می شود
مثل همین چند ماه و چند هفته و چند روز

تو مانده ای و
یک مشت حرف
تو مانده ای و
هزاران دوستت دارم دروغین!
تو مانده ای و
یک مشت خاطره ی پوچ!
تو مانده ای و
فریب!

بی چتر
بی پناه
زیر باران
روبروی باد
تنها ایستاده ای
و صدایی مدام در گوشت میگوید:
دیدی او هم رفت!؟ .
.

???